Στίχοι – Σταμάτης Κραουνάκης
Μουσική – Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι – Λευτέρης Βογιατζής
Θα τα περάσω στο σκληρό τα όνειρα μου,
στα δέντρα σου τα οπωροφόρα, Αθήνα μου,
θ’ αφήσω εγώ κληρονομιά το λίπασμα μου,
τη δίψα μου, την πείνα μου.
Θ’ αφήσω να ‘ρχονται στο διαμέρισμά μου
και μέσα στην κουζίνα μου,
βροχές, ποταμιά τα φιλιά σου, αίσθημά μου,
στην τελευταία κατηφόρα μας, Αθήνα μου.
Αθήνα μου, αγάπη μου για πάντα,
δεν είναι καταπληκτικό,
δεντράκια ερωτευμένα στη βεράντα,
στο ένα τετραγωνικό.
Αγάπη μου, αγάπη μου για πάντα,
άκου κι ας μην το ξαναπώ,
πως έζησα μαζί σου απ’ τα τριάντα
τα πιο μεγάλα «σ’ αγαπώ».
Θα τα περάσω στο σκληρό τα όνειρα μου,
στα δέντρα σου τα οπωροφόρα, Αθήνα μου,
θ’ αφήσω εγώ κληρονομιά το λίπασμα μου,
τη δίψα μου, την πείνα μου.
